วันที่ 30 ต.ค. นายแทนคุณ จิตต์อิสระ คณะทำงานทางการเมืองของประธานสภาผู้แทนราษฎรไทย อดีตส.ส.กรุงเทพฯ พรรคประชาธิปัตย์ โพสต์ข้อความ เตือนสติคนรุ่นใหม่ ที่แสดงทัศนคติต่อการเมือง ซึ่งอาจส่งผลต่ออนาคตในภายภาคหน้าได้ โดยเฉพาะการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับสถาบัน เพราะต่อให้ลบทิ้งหรือเวลาผ่านไปนานแค่ไหนก็ตาม บริษัทหรือองค์กรที่พวกคุณไปสมัครงานสามารถสืบค้นย้อนกลับไปได้ โดยใจความทั้งหมดของโพสต์ แทนคุณ ระบุไว้ว่า  

อย่าลืมว่าเขาสามารถสืบค้นย้อนกลับไปได้ไม่ว่าจะลบไปนานแค่ไหน บริษัทหรือองค์กรที่น้องไปสมัครงานเขาจะเช็คได้ว่าน้องเคยมีทัศนคติทาง​การเมือง​อย่างไร  แสดงออกอย่างไร และใช้ชีวิตอย่างไร และ "เสียดสี" ใครไว้ ทั้งหน้าตา ชื่อนามสกุล​ กิริยามัน​โชว์​ออกมาหมดผ่านร่องรอยที่น้องนั่นเองที่เป็นคนประทับให้กับตัวเอง

เหมือนเพลงที่บอกว่าไม่มีอะไรจะทำร้ายเราได้เท่ากับเราทำตัวของเราเอง
จนน้องหลายคนบอกว่าถ้ารู้อย่างนี้วันนั้นจะนั่งไทม์แมชชีนย้อนกลับไปในอดีตและเตือนตัวเองในวัยเด็กว่า "อย่าทำอะไรที่ ก้าวร้าว​เหยียบ​ย่ำล่วงเกินความรู้สึกของคนอื่นมากไปกว่านี้เลย" 

ผมจะยกตัวอย่างให้ฟังมีนักศึกษาคนหนึ่งในต่างประเทศเขาเคย ด่าประธานาธิบดีของเขาใน Facebook วันหนึ่งเมื่อเขาจบไปแล้ว เขาไปสมัครงานในบริษัทแห่งหนึ่งบริษัทได้เช็คประวัติไปในสื่อออนไลน์ที่เขาเคยเล่น และมันก็ปรากฏหลักฐานว่าเขาเคยด่าประธานาธิบดีของเขาและถูกดำเนินคดี ถึงแม้คุณสมบัติด้านอื่น เขาจะดีพอที่จะเข้าทำงานแต่เมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่นที่ไม่มีมลทินด้านนี้ เขาจึงพลาดโอกาสนั้นไป อย่างน่าเสียดาย อีกคนหนึ่งก็เคยลงภาพตัวเองเมาเหล้าในเฟซบุ๊​กแล้วมีเพื่อนเอาไปแชร์ต่อ เพราะความคึกคะนอง นึกสนุกอยากเล่นอยากแกล้งเพื่อน แต่เมื่อเขาโตขึ้นร่องรอยนั้นไม่ได้หายไปมันทำให้เขา ถูกตัดสิทธิ์ในการทำงานบางอย่างไปอย่างน่าเสียดาย

ผมยังคงพยายามทำความเข้าใจในจุดยืนที่น้องๆ หลายคนแสดงออกในความคิดสร้างสรรค์ผ่านงานศิลปะและการมีส่วนร่วมในประเด็นสังคมต่างๆ โดยเฉพาะการพูดถึงการปฏิรูปสถาบันพระมหากษัตริย์ ผมตั้งใจฟังอย่างใจจดใจจ่อว่าจะมีข้อเสนออะไรที่เป็นประโยชน์ที่คนไทยส่วนใหญ่ที่มีความรักสถาบันจะพร้อมเดินทางร่วมไปกับความคิดความฝันของน้องๆ แต่ผมเห็น พฤติการณ์การแสดงออกหลายอย่างในแต่ละค่ำคืนที่น้องรวมตัวกัน ผมคิดว่าน้องกำลัง ทำสิ่งที่เรียกว่า "ปฏิปักษ์" มากกว่า "ปฏิรูป" เมื่อน้องได้ส่งต่อความสะใจที่ไร้ความรับผิดชอบ​ ออกไปยิ่ง "ไกล" มากเท่าไหร่น้องจงทำใจว่าน้องจะยิ่งเข้า  
"ใกล้" ความเจ็บใจของคนที่เริ่มทนไม่ไหว​ที่ทยอยเข้ามาหาเราสักวันหนึ่งเพราะมันยังคงมีความรู้สึก​ที่ไม่อาจลบเลือนในใจของคนที่ถูกกระทำ แม้ไม่ใช่พ่อแม่เขาโดนตรง แต่เขารู้สึก​ไม่ต่างกัน
สุขที่สะใจจะนำมาซึ่ง​ทุกข์​ที่ยิ่งใหญ่​เสมอ
ผมยังหวังดีกับน้องเสมอ และรู้ว่าคนรุ่น Gen X  อย่างผม มีหน้าที่เดียว

 

เครดิต : Tankhun Jittitsara page